Οι Άγιοι του Έτους (optiko.net)

Η εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, που εορτάζει στις 15 Αυγούστου ο χριστιανικός κόσμος, είναι η μεγαλυτέρα από τις εορτές που καθιέρωσε η Εκκλησία προς τιμήν της Μητρός του Κυρίου, τις θεομητορικές εορτές. Ίσως είναι και η παλαιοτέρα από όλες. Τις πρώτες μαρτυρίες έχομε γιʼ αυτήν κατά τον Ε’ αιώνα, γύρω στην εποχή που συνεκλήθη η Γ’ Οικουμενική Σύνοδος της Εφέσου (451), που καθόρισε το θεομητορικό δόγμα και έγινε αιτία να αναπτυχθεί η τιμή στο πρόσωπο της Θεοτόκου. Για πρώτη φορά φαίνεται ότι συνεστήθη στα Ιεροσόλυμα την 13 Αυγούστου και λίγο αργότερα μετετέθη στις 15 του ιδίου μηνός. Είχε δε γενικότερα θεομητορικό χαρακτήρα, χωρίς ειδική αναφορά στο γεγονός της Κοιμήσεως. Ονομάζετο «ημέρα της Θεοτόκου Μαρίας». Κέντρο του πανηγυρισμού αναφέρεται στην αρχή ένα «Κάθισμα», ναός επʼ ονόματί της, που ευρίσκετο έξω από τα Ιεροσόλυμα στο τρίτο μίλιο της οδού που οδηγούσε στην Βηθλεέμ. Η σύνδεση της εορτής αυτής προς την Κοίμηση της Θεοτόκου, έγινε στον περίφημο ναό της Παναγίας πο

ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ : Τι είναι ταπείνωση;       ΓΕΡΟΝΤΑΣ : Η ταπείνωση είναι ευαγγελική αρετή στην οποία συνυπάρχουν η δύναμη του ανθρώπου και η ειρήνη του Χριστού. Η αρετή αυτή ξεπερνά την αντιληπτική ικανότητα του ανθρώπου.       ΥΠ.: Αν ξεπερνά την αντιληπτική μας ικανότητα, τότε πως γνωρίζουμε την ύπαρξή της; Και πώς μπορούμε, πολύ περισσότερο, να αποκτήσουμε μιαν αρετή που ούτε να την κατανοήσουμε δεν μπορούμε;       ΓΕΡ.: Την ύπαρξή της τη γνωρίζουμε από το Ευαγγέλιο με την πίστη. Και την ίδια την αρετή τη γνωρίζουμε εμπειρικά, όταν και όσο την αποκτούμε. Αλλά και αποκτώντας την, δεν μπορούμε να την κατανοήσουμε.       ΥΠ.: Γιατί;       ΓΕΡ.: Επειδή είναι θεϊκή. Η ταπείνωση είναι διδασκαλία του Χριστού, αλλά συνάμα είναι και ιδιότητα του Χριστού και ενέργεια του Χριστού. Τα λόγια του Σωτήρα, "Μάθετε από μένα πως είμαι πράος και ταπεινός στην καρδιά", ο όσιος Ιωάννης ο Σιναΐτης τα ερμηνεύει με τον ακόλουθο τρόπο: "Μάθετε όχι από άγγελο, όχι από άνθρωπο, όχι

"Κανείς ας μη σας κατακρίνει, δείχνοντας δήθεν ταπεινοφροσύνη", λέει ο άγιος απόστολος Παύλος.             Αληθινή ταπεινοφροσύνη είναι η οικείωση του φρονήματος του Χριστού, "ο οποίος, αν και ήταν Θεός, ...τα απαρνήθηκε όλα και πήρε μορφή δούλου, έγινε άνθρωπος, και όντας πραγματικός άνθρωπος, ταπεινώθηκε θεληματικά, υπακούοντας μέχρι θανάτου, και μάλιστα θανάτου σταυρικού".             Η αληθινή ταπεινοφροσύνη είναι η διάκριση, που αποτελεί δώρο Θεού, ενέργεια της θείας χάριτος στον νου και την καρδιά του ανθρώπου.             Υπάρχει και αυτόβουλη ταπεινοφροσύνη. Αυτή είναι εφεύρημα ψυχής φιλόδοξης, ψυχής πλανεμένης και αυταπατημένης, ψυχής που κολακεύει τον εαυτό της και ζητάει την κολακεία του κόσμου, ψυχής που ολοκληρωτκά προσηλώθηκε στις επίγειες επιτυχίες και απολαύσεις, ψυχής που λησμόνησε την αιωνιότητα και τον Θεό.